منیژه کاشانی، مدیر مدرسه علمیه تخصصی حضرت حکیمه (س)، در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه در اصفهان، به مناسبت روز ۲۷ آذر، روز وحدت حوزه و دانشگاه اظهار داشت: اگر علم و دین را دو بیان متفاوت از یک واقعیت واحد بدانیم یا آنها را مکمل یکدیگر تلقی کنیم، وحدت حوزه و دانشگاه معنای متفاوتی خواهد داشت نسبت به زمانی که علم و دین را متعارض یا کاملاً جدا از هم فرض کنیم؛ بر همین اساس، اگر دانشگاه صرفاً نهاد آموزش علوم تجربی تلقی نشود، حوزههای علمیه باید بهعنوان مکمل و معیّد دانشگاه شناخته شوند.
استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به دیدگاه امام خمینی(ره) گفت: بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، وحدت حوزه و دانشگاه را عامل تزلزل و در نهایت سقوط رژیم شاه و پیروزی انقلاب اسلامی میدانستند؛ به اعتقاد ایشان، حفظ و تداوم دستاوردهای انقلاب اسلامی و عظمت اسلام در گرو همین وحدت است و به همین دلیل دشمن همواره تلاش کرده است میان حوزه و دانشگاه تفرقه ایجاد کند.
کاشانی تصریح کرد: از نگاه امام خمینی(ره)، نصرت الهی منوط به حفظ وحدت است و این وحدت موجب افزایش مقاومت ملت در برابر سختیها، اقتدار و عزت جامعه، رشد و تعالی واقعی کشور و تضمین استقلال و حفظ اسلام میشود؛ ایشان تأکید داشتند که نه دانشگاه بدون روحانیت میتواند به استقلال برسد ولی نه روحانیت بدون دانشگاه.
وی به دیدگاه مقام معظم رهبری درباره وحدت حوزه و دانشگاه اشاره کرد و گفت: رهبر معظم انقلاب، وحدت را مبتنی بر توحید و ولایت میدانند. به تعبیر ایشان، جامعهای که مبنای آن توحید و ولایت باشد، به وحدت و انسجام میرسد و جامعهای که بر پایه شرک بنا شود، دچار اختلاف و تفرقه خواهد شد.
مدیر مدرسه علمیه تخصصی حضرت حکیمه(س) افزود: از منظر رهبر معظم انقلاب، وحدت نتیجه قهری اعتقاد به توحید است؛ نگاه توحیدی نهتنها انسانها را به یکدیگر پیوند میدهد بلکه میان انسان و همه موجودات عالم نیز نوعی پیوستگی و خویشاوندی ایجاد میکند؛ در مقابل، تفکر شرکآلود منشأ افتراق و جدایی انسانها است.
وی با اشاره به نقش دانشجویان و روحانیون در تحقق وحدت حوزه و دانشگاه بیان کرد: روز وحدت حوزه و دانشگاه که به مناسبت شهادت آیتالله دکتر مفتح نامگذاری شده، یادگار ارزشمند امام خمینی(ره) است؛ شهید مفتح بهعنوان روحانیای آشنا با نیازهای زمان، ارتباط مؤثری با نسل جوان و دانشجویان داشت و توانست پیام دین را با زبان روز به مخاطبان منتقل کند.
کاشانی خاطرنشان کرد: در نظام اسلامی، علم و دین باید پابهپای یکدیگر حرکت کنند. حوزه و دانشگاه در حقیقت یک هدف مشترک دارند و میتوان آنها را یک نهاد علمی با دو شاخه دانست؛ شاخهای با مأموریت فهم، تبیین و تبلیغ دین و شاخهای با مأموریت ساماندهی امور زندگی اجتماعی و مادی مردم است.
وی ادامه داد: حوزههای علمیه وظیفه دارند دین را در همه ابعاد زندگی بشر تبیین کرده، احکام الهی را متناسب با مسائل روز تحقیق کنند و با زبان مناسب به جامعه منتقل سازند. در مقابل، دانشگاهها مأموریت دارند علوم و دانشهای مورد نیاز برای اداره زندگی مردم را تولید، بهروز و در جامعه اجرا کنند.
استاد حوزه و دانشگاه تأکید کرد: اگر هر دو نهاد بهدرستی وظایف خود را انجام دهند و رابطهای متقابل، دوستانه و همراه با اعتماد میان آنها برقرار باشد، جامعهای شکل خواهد گرفت که هم دین آن آباد است و هم دنیای آن؛ حوزه جهت حرکت را مشخص میکند و دانشگاه ابزار و مسیر این حرکت را فراهم میسازد.
کاشانی به آسیبهای پیشروی وحدت حوزه و دانشگاه اشاره کرد و گفت: نخستین آسیب، تصورات کلیشهای دو طرف نسبت به یکدیگر است؛ از جمله تصور ضعف دینداری دانشگاهیان یا عقبماندگی و تحجر حوزویان که مانع اعتماد و همکاری علمی میشود.
وی افزود: سیاستزدگی، نگاههای سهمخواهانه و تعمیم رفتارهای فردی به کل مجموعه حوزه یا دانشگاه از دیگر موانع تحقق وحدت است همچنین نبود مدارا و شرح صدر، باعث تشدید فاصلهها میشود؛ در حالی که خطا ممکن است از هر دو گروه سر بزند و باید با گفتوگوی منطقی اصلاح شود.
نظر شما